West-Australië

Vanuit Alice springs ben ik op 8 juli naar Perth gevlogen. Na 3.5 uurtjes rustig over de uitgestrekte outback gevlogen te hebben kwam ik aan in Perth. Ik vloog samen met 1 van de meiden die ik eerder ontmoet had dus de tijd was zo voorbij. Eenmaal wachtend op onze bagage liep er een vrouw van t vliegveld met een hond rond die aan alle tassen snuffelde. Toen ie bij mijn tas kwam ging ie zitten, kortom hij had wat geroken. Nou ik kan je wel zeggen dan schrik je toch wel even! Uiteindelijk bleek dit een hond te zijn die groente en fruit ruikt. Dit omdat ze in Australië nogal bang zijn er bacteriën ofzo hun eco systeem verpesten. Ik had geen fruit in mijn tas, maar wel die hele week t er in gehad, dus dat rook ie. Er was dus niks aaan de hand maar K schrok toch wel even

Ik heb 1 nachtje in Perth geslapen, en daarna startte mijn 9 daagse west-kust avontuur.
De groep waar mee ik deze 9 dagen heb gedeeld is n stuk groter dan mijn vorrige tour. We zijn met 22! Maar dat is prima. 
We zijn de eerste dag begonnen bij de pinaclle woestijn, dit is zoals de naam zegt een heleboel zand, maar dan steken er rotsblokken uit op. Hele rare maar mooie plek. Die plek is recent nog gebruikt voor een Hollywood film waar t een buitenaardse plek is, en dat kan ik me best voorstellen dat ze die plek daarvoor gebruiken. 
We hebben die avond bij een boerderij geslapen, voordat we daar aan kwamen zijn we nog bij 2 nationale parken gestopt om van t uitzicht te genieten. Savonds t nog gezellig gehad bij t kampvuur. Onze guide had zn mandoline mee, en heeft voor fijne muziek gezorgd! 
De volgende dag zijn we naar kalbari national park gegaan waar we een hike gedaan waarvan er stukken tussen zaten die niet echt meer wandelen te noemen waren maar meer klimmen waren. Ik heb behalve t laatste stukje alles gedaan. Klein wonder dat dat gelukt is zonder mezelf te slopen maar ik wou t gewoon doen! En soms is n beetje risico nemen niet verkeerd maar als K nu de foto's terug kijk besef ik me wel dat ik dit achteraf misschien beter niet had kunnen doen. Ik vond t erg gaaf om te doen, maar een risico was t wel. Maar gelukkig heb ik mezelf niet gesloopt. 
Na kalbarri zijn we naar shark bay gereden om de stromatoliten te bekijken.  
Op t eerste oog lijken dit gewoon stenen, maar dat zijn t dus niet. T zijn een soort algen, waar bepaalde bacteriën inleven. Deze kunnen zonlicht omzetten in zuurstof en hebbben er dus ooit voor gezorgd dat er zuurstof op t land kwam en dat er leven mogelijk was. Er zijn nog maar n paar plekken ter wereld waar ze nog in leven zijn, dus als je dit weet zijn ze best heel bijzonder. 
Savonds sliepen we in een accommodatie aan t strand en hebben we hier zonsondergang bekeken en daarna gebarbecued.
De volgende dag was n dag van lang in de bus zitten, maar eerst zijn we naar monkey mia gegaan. Hier komen dolfijnen bijna tot aan de zee en worden ze bijgevoerd. Was heel bijzonder ze zo dicht bij te zien. Er word wel opgelet dat de dolfijnen zo wild mogelijk blijven, ze worden dan ook nooit aangeraakt. 
We zijn deze dag ook nog tussendoor gestopt bij shell beach. Dit is een strand met alleen maar schelpen en dus geen zand! Heel bijzonder om te zien. 
We hebben geslapen in coral bay waar we de volgende dag een snorkel trip hebben gedaan bij t nigalloo reef, we zijn bij 2 riffen geweest en opgegeven moment is er een sportvliegtuig de lucht in gestuurd om mantel roggen te zoeken. Ze hadden ze al snel gevonden en toen zijn we snel t water in gesprongen en hebben we gesnorkeld met deze fantastische dieren die zo'n 3 meter breed waren! Heel gaaf!
Aan t eind van de dag zijn we naar coral bay gereden. Hier zou eigenlijk een optie zijn om met walvishaaien te zwemmen, dit had ik graag gedaan alleen was alles helaas vanwege de schoolvakantie in west Australië al volgeboekt. 
In plaats van t snorkelen met walvishaaien zijn we naar turquoise bay gegaan, de naam zegt t al, een turquoise blauwe zee, en wit strand! Prachtig! Ik had graag de walvishaai trip gedaan, maar een  lui op t strand liggen was ook niet verkeerd. De volgende dag hebben we lang gereden, de eind bestemming was karijini national park. T was n lange trip, maar de omgeving was zoo mooi! Rood zand, gele grassen, groene bomen en paarse bloemen echt heel mooi. 
In karijini hebben we 2 nachten geslapen. We sliepen hier in een eco park. Er waren soort tenten opgezet met 4 stapelbedden. Iedere tent had zn eigen veranda die uitkeek op de prachtige natuur. Het mooie van dit park is dat het zo opgebouwd is dat ze het in principe zo kunnen afbreken zonder dat dit invloed heeft op de natuur. T enige wat over blijft is platgelopen wegen maar dit is geen blijvende schade. Behalve dit is t sowieso een bijzondere plek. T is echt Australië; er is geen telefoon of internet verbinding en er leven creapy beesten. Toen we aan kwamen werd ons verteld altijd t licht(wat door zonne-energie word opgewekt) uit te doen nadat we naar de wc zijn geweest en de wc bril dicht te doen. Anders is er kans dat er padden of slangen zich in de wc nestelen. Dus als je naar de wc ging en de wc-bril was open moest je ook eerst n keer doorspoelen zodat je zeker wist dat er niks in de wc zat hahaha. Mocht je iets creapy's tegen komen in je tent of de wc dan waren er wel rangers aanwezig om je daarvan te bevrijden gelukkig!  
1 van de wc blokken was vlak bij verschillende bomen,  al snel kwamen we er achter dat we maar beter naar de andere wc konden gaan. Er zaten meerdere hele grote spinnen bij dat ene wc/douche blok!! T andere wc/douche blok had netten aan de bovenkant en daar kon je dus een stuk veiliger heen 
De volgende dag stonden er een paar hikes op t programma. Mijn guide en ik hadden besloten dat het niet zo'n goed plan was als ik dat ging doen. Zelfs voor mensen zonder fysieke problemen is t al n flinke uitdaging en t gebeurd nog wel s dat iemand een enkel breekt daar. T park zelf is al heel erg afgelegen maar de hikes zijn in de gorges, als daar iets mis gaat is t heel lastig daar hulp te krijgen. Er moet dan een heli heen gevlogen worden en daarna gaan speciaal getrainde hulpverleners de gorge in om de gewonde persoon daar weg te halen. T kan zo 8 tot 12 uur duren voordat je daar weg gehaald bent, kortom met mijn gammele lijf ga ik dat risico niet lopen. IK ben die ochtend bij de tent gebleven en lekker boekje gelezen in t zonnetje. Ik vond t wel fijn! Met de lunch kwam de groep(zonder gewonden gelukkig) weer terug en daarna was er nog n hike waar ik een klein stukje van heb mee gelopen. 
Ik had sochtends ook nog n andere hike kunnen doen, die vlak bij de campground was. Ik heb dit niet gedaan K vond even lezen wel fijn. K kreeg nog wel uitleg wat te doen bij evt slangenbijt omdat K natuurlijk allleen was, maar gelukkig heb ik dit niet in praktijk hoeven brengen. 
De volgende dag was er nog n hike, ik heb hier ook een deel van gedaan. T uitzicht over de gorges blijft zo ontzettend mooi! ❤️ 
Ondanks dat ik niet alles heb kunnen doen staat karijini misschien wel bovenaan van alle plekken die ik tot nu toe heb gezien. 
Heb er ontzettend genoten. 
Na karijini zijn we richting broome gegaan met nog 1 overnachting bij een roadhouse. Hier hebben we in swags geslapen, het was heel helder en de Melkweg was deels te zien! Heel gaaf. In zo'n swag word je natuurlijk super vaak wakker omdat t niet heel comfortabel ligt, maar met zo'n uitzicht is dat helemaal niet erg!
Uiteindelijk ben ik zondag in broome aangekomen en savonds nog met wat mensen uit eten geweest. Ik ben uiteindelijk 3 nachten in broome gebleven. Ik had allerlei plannen maar helaas gooide Mn gezondheid roet in t eten. Werd flink verkouden en wat koortsig enzo, dus heb vooral de binnenkant van Mn slaapkamer gezien. Vandaag vlieg ik terug naar Melbourne waar Melissa zondag ook land. In Melbourne slaap ik in n hotel ipv hostel en ik ga echt genieten van n prive kamer en prive douche!!
Ik heb de eerste vlucht van broome naar Perth er op zitten en wacht nu nog n paar uurtjes op mijn volgende vlucht richting Melbourne. Kan wel wat ademen door Mn neus maar alsnog wel best last van Mn oren. Hier net Neusspray gehaald en dat helpt hopelijk zodat de volgende vlucht hopelijk wat fijner voor Mn oren gaat zijn! 
Komende dagen nog wel wat plannen in Melbourne, ga sowieso nog krav maga doen, nog n etentje en nog naar de bios! 
En zoals jullie vast snappen tel ik de dagen af totdat ik Melissa weer zie! 
Over exact een maand ben ik weer terug in Nederland, maar eerst nog een maand verder met die hard genieten❤️ want dat doe ik, dit land is zo divers en fantastisch. De natuur en ook zijn inwoners, ook al leeft er genoeg engs, ook dat heeft zn charmes. 

Liefs,
Monica